شهيد گمنام

در ادامه بخشی از خاطرات همسر این شهید بزرگوار به نقل از پایگاه خبری شهدای ایران روایت می شود:

من نمیدونم باید از کجا شروع کنم. از روزهای جنگ یا از این روزهای شلوغ و دود گرفته. یه روز یه جنگی بود یه آدمهایی بودن همه چیز رو رها کردند و رفتند جنگیدند .زن .بچه .همه چی .

یادم نمیره رزمنده ای رو که در جبهه های همین مملکت می جنگید همسر وفرزندش تو همین شهر در حال التماس به صاحبخونشون بودن .دو روز دیگه مهلت بده شوهرم بر میگرده از جنگ به خدا کرایه خونه تون رو میده اگه نداد بعد اسبابای من رو بریز بیرون از این ور قسم و آیه از اون ور  دل سنگی و قساوت بالاخره با وساطت اهالی محل اون زن چند روز مهلت گرفت. همسرش اومد اما خودش نه خبر شهادتش .خدای من حالا باید چیکار کنه؟

 ادامه مطلب...

شهید عارف فرزانی ، فرزند آذر و کلثوم خورشیدی ، در 11 شهریور 1339 در مهربان ، استان آذربایجان شرقی ، به دنیا آمد. پدر و مادر وی اصالتاً اهل مهربان ، از شهرهای آذربایجان شرقی،بودند .با تولد عارف پدر وی اسم او را از قرآن انتخاب کرد . عارف تحصیلات خود را تا پایان دوره ابتدایی به پایان برد ، سپس در نزد پدر بزرگش ، حاج حسین ،در بازار آهنگران تهران به کار نایلون زنی مشغول گردید .

فرزانی در بحبوحه مبارزات مردمی برای پیروزی انقلاب اسلامی با وجود سن کم در تظاهرات و راهپیماییها حضورمی یافت . در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی ، در جریان تسخیر پادگان جی توسط مردم در کنار مردم بود .او در همان ایام در پادگان حر تهران مشغول گذراندن دوره خدمت سربازی بود.

فرزانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با عضویت در بسیج مسجد حجت ،واقع در خیابان حسام الدین ، فعالیتهای انقلابی و فرهنگی اش را در آن مسجد متمرکز ساخت . همان ایام به صورت قراردادی به استخدام شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه در آمد .وی در 9 بهمن 1361 از بسیج پایگاه مقداد،واقع در میدان جمهوری ،به جبهه های نبرد اعزام شد و پس از چند ماه حضور مؤثر در خطوط مقدم سرانجام در 24 فروردین 1362 در منطقه عملیاتی ابو غریب بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه سر به شهادت رسید .پیکرش پس از انتقال به تهران در قطعه 28 بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

گفته اند وی انسانی مذهبی و با ایمان بود و همواره به رعایت اصول و موازین اسلامی و اخلاقی تأکید می کرد  و حفظ حجاب اسلامی را نیز ضروری می دانست .

هم اکنون خانواده وی در خیابان حسام الدین تهران زندگی می کنند . پدر شهید هم از دنیا رفته است.

چند بیت شعر ارسال شده توسط کاربر محترم علی دولتیان درباره شهدا که با نام این عزیز در در سایت درج شده با تشکر از شما دوستان و عزیزان :

ازهیبت آن مرد زمین می لرزید

زیر قدمش گشت و کمین می لرزید

در منطقه هر گاه که می رفت به گشت

سوگند ندارد تن مین می لرزید

علی دولتیان

***

مثل آن روز که رفتی همه جا غم دارد

خانه یک حال وهوایی چو محرم دارد

مهر وسجاده وتسبیح تو وقرانت

نیمه شبها نفس گرم تو را کم دارد

علی دولتیان

رسالی توسط کاربر عزیزی که نام خودشان را با نام مهمان درج کرده بودند :

سال ۷۳ و پايان ترم دوم دانشگاهم بود  بعد از غروب آفتاب داخل اتاق خوابگاه با چند نفر از هم كلاسيهايم نشسته بودم ، احساس كردم كسي پشت شيشه ي درب اتاق ايستاده ولي در نمي زند . درب اتاق را باز كردم با تعجب ديدم محمد رضا پسرعمه ام است .اين حضور او در آنجا اصلا طبيعي نبود ولي من به خاطر علاقه اي كه به او داشتم اصلا فكر نمي كردم كه او براي دادن خبر مهمي آنجا آمده باشد .